Ο τραυματισμός από τροχαίο ατύχημα, άλλως η πρόκληση σωματικής βλάβης από τροχαίο ατύχημα είναι η συνηθέστερη συνέπεια της αμελούς οδήγησης οχημάτων.
Η βαρύτητα των εξ ενός τροχαίου ατυχήματος προκαλουμένων σωματικών βλαβών κυμαίνεται από τις ελαφρύτερες, ως είναι οι απλές αμυχές και οι θλάσεις, έως τις βαρύτερες, ως είναι, ενδεικτικώς, κατάγματα στα άνω και κάτω άκρα, στην σπονδυλική στήλη και το κρανίο, ακόμη δε, ενίοτε, και ακρωτηριασμοί, παραλυσίες, ως και διανοητικές διαταραχές, οι οποίες βλάβες δύνανται να άγουν σε προσωρινές ή μόνιμες, χαμηλού ή υψηλού βαθμού, αναπηρίες.
Το ύψος της αποζημίωσης για την προκληθείσα από τροχαίο ατύχημα σωματική βλάβη εξαρτάται κυρίως από το είδος και την ένταση αυτής, σε συνάρτηση προς τις ειδικές και προσωπικές βιωτικές συνθήκες του θύματος.
Αποδίδεται πάσα εκ του τροχαίου ατυχήματος ανακύπτουσα, παρούσα ή μελλοντική, δαπάνη για νοσήλεια και εν γένει ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, η απώλεια εισοδήματος λόγω αναγκαστικής αποχής από την εργασία, η αμοιβή θεραπαίνιδος, ακόμη δε και η διατροφή που δικαιούνταν τα τέκνα και η σύζυγος από το υπεισελθέν σε αδυναμία λόγω του τροχαίου ατυχήματος θύμα.
Συνεπεία τούτου, προσδιορίζεται επακριβώς από το δικαστήριο το ύψος του ποσού της αποζημίωσης για την σωματική βλάβη, εξικνούμενο σε ποσά, από ολίγων χιλιάδων ευρώ, έως αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων, ιδίως σε βαρείες περιπτώσεις μακρόχρονης περιόδου αποθεραπείας δια πολλαπλών επεμβάσεων, συνεπαγομένης αντίστοιχης απώλειας εργασιακού χρόνου, πολλώ δε μάλλον επί καταλειπομένης αναπηρίας, μονίμου ή προσωρινής, χαμηλού ή υψηλού βαθμού.