Η ανθρωποκτονια, άλλως δολοφονια ή φόνος δεν αποτελεί μόνον το σοβαρότερο -ως το αντιλαμβάνεται ένας ποινικολογος δικηγορος- εξ επόψεως βαρύτητας και σημασίας έγκλημα που τυποποιείται στον ποινικό Κώδικα αλλά παράλληλα και το δυσχερέστερο κατά την ενώπιον του ακροατηρίου εκδίκασή του, κατα πώς έκαστος εξειδικευμένος συνήγορος δικηγόρος ενεργεί.
Η δυσχέρεια ταύτη έγκειται αφενός στο τραγικόν των συνεπειών του εν λόγω εγκλήματος της δολοφονίας, αφετέρου δε στις νομικές δικονομικές ιδιαιτερότητες της δικαστικής διαδικασίας και δη τόσο στην απευθυνόμενη σε μη νομικούς πολίτες κλήση προς απόδωση δικανικής επ’ αυτού κρίσης ~οι επονομαζόμενοι ως ένορκοι δικαστές, αντιδιαστελλόμενοι προς τους τακτικούς, νομικούς, δικαστές, δικάζοντες στο επονομαζόμενο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (ΜΟΔ), σε δε δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο (ΜΟΕ)~ όσο και -το σπουδαιότερο- στα αναφυόμενα πολυσχιδή πραγματικά και νομικά ζητήματα, από την ερμηνεία και πρακτική εφαρμογή των οποίων εξαρτάται άλλοτε η ευμενής ή αντίθετα η επιβαρυντική για την θέση του κατηγορουμένου αντιμετώπιση εκάστης περίπτωσης, άλλοτε δε πάλι ακόμη και αυτή η κατάγνωση της ενοχής ή αθωότητας.
Το επί των αρχών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας θεμελιωμένο ποινικό δόγμα, αποτυπωμένο στις και στις ειδικές των περί κατά της ζωής εγκλημάτων -ήτοι η ανθρωποκτονια, άλλως δολοφονια ή φόνος ως ένας έμπειρος δικηγορος ποινικολογος τα χειρίζεται- διατάξεις ως και στις γενικές του ποινικού κώδικα διατάξεις καθώς και διαχρονικά ερμηνευόμενο από την συστηματική θεωρία και τη νομολογία των δικαστηρίων -κατα πώς εις εξειδικευμένος δικηγόρος ερμηνεύει-, απαντά την καθολική πραγμάτωση του στον φόνο ως έγκλημα αξιούν την διεξοδική και ενδελεχή διερεύνηση όλων αυστηρά ανεξαιρέτως των συναπαρτιζόντων εκάστη συγκεκριμένη πράξη ποικίλων πτυχών, ήτοι επί των πραγματικών περιστατικών και των νομικών θεμάτων.
Εκ των απειραρίθμων λεπτομερών στοιχείων που δύνανται να κρίνουν το εύρος του αξιοποίνου στα πλαίσια εκδίκασης και δη κυρίως της υπεράσπισης επί μίας κατηγορίας για ανθρωποκτονία επιτρέπεται να σταχυολογηθούν ως ενδεχομένως ως εκ των πλέον καίριων τα κάτωθι:
~ Η πλήρωση της υποκειμενικής υπόστασης, δηλαδή ο βαθμός και η ένταση του δόλου και δη ένας από τους τρεις βαθμούς αυτού, από τον ελαφρύτερο προς τον βαρύτερο, ή άλλως η αμέλεια και η έκταση αυτής.
~ Η αναγνώριση ελαφρυντικών περιστάσεων στο πρόσωπο του κατηγορουμένου, ένα είδος των οποίων συνιστά και η περίπτωση της εν βρασμώ ψυχής τέλεσης της πράξης του φόνου.
~ Η συνδρομή λόγων άρσεως του αδίκου, ως είναι η περίπτωση της άμυνας.
~ Η συνδρομή λόγων άρσεως, μερικής ή εν όλω, του καταλογισμού, ως είναι η περίπτωση της πραγματικής πλάνης και της ολικής ή μερικής ανικανότητας προς καταλογισμό, ιδιότητα που προκύπτει συνήθως, αν και όχι αναγκαίως, μέσω της διενέργειας ψυχιατρικής ή και άλλων ειδικοτήτων πραγματογνωμοσύνης.
~ Το τετελεσμένο ή μη της ανθρωποκτονίας, ιδίως ενόψει της πρόσφατης νομοθετικής κατάργησης της δυνατότητας του δικαστή να επιβάλει ποινή ισοβίου καθείρξεως ακόμη και σε απόπειρα ανθρωποκτονίας.
~ Η δυνατότητα μεταβολής της κατηγορίας σε ελαφρύτερη ποινική διάταξη, κατόπιν αντίστοιχης κρίσης επί της αντικειμενικής υπόστασης, ήτοι των πραγματικών περιστατικών του αδικήματος, εξισούμενη εν τη ουσία προς την αθώωση από την βαριά κατηγορία της δολοφονίας, ακόμη και εάν η ηπιότερη κατηγορία αυτοτελώς ποινικοποιείται αυστηρά.
~ Η σώρευση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας με άλλα συναφή ή και όχι αδικήματα, ως είναι η εγκληματική οργάνωση.
~ Το στάδιο της προδικασίας, δηλαδή εκείνο που προηγείται της επ’ ακροατηρίω διαδικασίας, ήτοι ενώπιον του Εισαγγελέα, Ανακριτή και Δικαστικών Συμβουλίων ενέχει κρίσιμη σημασία καθώς διαμορφώνει εκτός από τον τυπικό χαρακτηρισμό της πράξης ως ανθρωποκτονία, άλλως φόνος υπό την έννοια του ποινικού κώδικα, επιπλέον και το ουσιαστικό περιεχόμενο αυτής της κατηγορίας, γεγονός που στα ύστερα στάδια της ποινικής διαδικασίας διευκολύνει ή δυσχεραίνει το έργο της υπεράσπισης ή της πολιτικής αγωγής, πλέον υποστήριξης της κατηγορίας, ως εις εξειδικευμένος δικηγόρος επιλέγει κατά την ιδιαιτερότητα εκάστης υπόθεσης να ενεργεί.
~ Η δια νομικού παραστάτη ~δηλαδή ο συνήγορος δικηγόρος~ παρουσία της οικογένειας του θύματος μέσω δηλώσεως πολιτικής αγωγής, άλλως πλέον υποστήριξης της κατηγορίας, ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου, το οποίο είναι σε πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (ΜΟΔ), σε δε δεύτερο βαθμό το Μικτό Ορκωτό Εφετείο (ΜΟΕ).